Οι όμορφες μέρες δεν έχουν τον ήλιο ανάγκη

Μας γράφει η Ευφροσύνη - Μυρτώ Πολυχρόνη,

Παλεύει ξανά ο χειμώνας με την άνοιξη.

Κι εμείς, ενώ γνωρίζουμε τον νικητή, πάντοτε είμαστε ανήσυχοι και ανασφαλείς. Αγωνιούμε για το πότε θα είναι μόνιμα ηλιόλουστες οι μέρες.

Στο μυαλό μας, μόλις βγει ο ήλιος, μειώνονται οι δυσκολίες της καθημερινότητας. Όσο όμως, κι αν θέλουμε να μην υπάρχει αυτή η κυκλοθυμία του καιρού, δεν μπορούμε να την αποφύγουμε. 

Άλλωστε, αυτό είναι η άνοιξη: ο συνδυασμός βροχής και συννεφιάς με μια ταυτόχρονη εναλλαγή γαλανού ουρανού και φωτός.

"Photo From Google"

Ίσως, γι αυτό είναι και η αγαπημένη μου εποχή. Μού θυμίζει τη ζωή· γεμάτη από ελπίδα και μελαγχολία. Όταν βιώνεις όμως το κάθε λεπτό με τα καλά και τα άσχημά του, με τις μπόρες και τις λιακάδες του, τότε απολαμβάνεις τη ζωή.

Διάβασα κάποτε πως ένας αποτελεσματικός τρόπος για να μην κατακλύζεσαι από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, είναι να βρίσκεται το μυαλό σου συγκεντρωμένο στο βίωμα της συγκεκριμένης εμπειρίας, έτσι ώστε να μη χάνεις τη στιγμή περιμένοντας πάντοτε μια καλύτερη.

Σίγουρα, οι όμορφες μέρες είναι πολύ κοντά. Πώς το ξέρω; πες το ελπίδα, πίστη ή απλώς φυσικό επακόλουθο, που βασίζεται στο πλήρωμα του χρόνου. 

Γι αυτό, μην διώχνεις τη στιγμή από πάνω σου. Ζήσε τη στο έπακρο και μην σκας…

Σκάσε ένα χαμόγελο και αφέσου…!!!!.

Εσένα ποια είναι τα συναισθήματα σου σήμερα; Μη περιμένεις. Απλώς μοιράσου τα!