Μη χάνεσαι εαυτέ!

Σε ξέρω από τότε που με θυμάμαι...

Σε κουβαλώ πάντα και παντού μαζί μου...

Είσαι το μόνο "όπλο" που έχω....

Είσαι το όχημα για να πετύχω όσα έχω ονειρευτεί...

"Photo from Google"

Εσύ πρεσβεύεις όλα όσα πιστεύω, όσα είμαι και όσα θέλω να γίνω. 

Χωρίς εσένα δεν θα ξεχώριζα ανάμεσα στο πλήθος. 

Δεν θα γινόμουν καν αντιληπτή. 

Θα ήμουν μια γυναίκα ανάμεσα στις πολλές. 

Τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα το ξεχωριστό.

Κι όμως δε διστάζω συχνά πυκνά να σε τσαλαπατάω και να σε υποβιβάζω.

Πολλές φορές  μάλιστα σε πληγώνω δίχως να λογαριάζω το κόστος. 

Συχνά δεν μετρώ καν τα λόγια μου απέναντί σου.

Το χειρότερο όμως είναι πως αφήνω και τους άλλους να κάνουν το ίδιο μαζί σου.

Δεν έχω μάθει να σε προστατεύω, γιατί ακόμη σε ψάχνω.

Μια σε χάνω, μια σε βρίσκω.

Η εικόνα σου θολή μπροστά στα δακρυσμένα μου μάτια που προσπαθούν να ανακαλύψουν τα πιο βαθιά μου κομμάτια.

Ομολογώ πως μερικές φορές είναι πιο δύσκολες από άλλες εαυτέ μου να σε βρω. 

Είναι εκείνες οι φορές που σε προδίδω, που δε σε εμπιστεύομαι, που αμφιβάλλω για σένα, κι ας είσαι ότι καλύτερο μου έχει τύχει.

Και τότε συμβαίνει τούτο το παράξενο:

Κάθε φορά που σε προδίδω, τόσο πιο πολύ θολώνει η εικόνα.

Κάθε φορά που σου θυμώνω και σε τιμωρώ, τόσο απομακρύνομαι από κοντά σου.

Κάθε φορά που σε εγκαταλείπω, τόσο μόνη και αποπροσανατολισμένη νιώθω.

Κάθε φορά που μπαίνω σε διαμάχη μαζί σου, βγαίνω πάντα χαμένη. 

Απόψε αποφάσισα να σε αποδεχτώ όπως είσαι.

Τούτη η γύμνια από φίλτρα και ωραιοποιήσεις μπορεί να είναι δύσκολη,

 μα είναι ότι πιο όμορφο έχω ματαδεί.

Σε ευχαριστώ που υπομένεις και δεν εγκαταλείπεις. 

Μόνο και μόνο για αυτό σ'αγαπώ! 

⧫ Chrysa Leimoni ⧫