FebInLove Blog Challenge| Τα αγαπημένα μου βιβλία, ταινίες, μουσική

Συνεχίζοντας την πρόκληση που μου έχει θέσει η Ρία από το LACREME,  σήμερα θα σας παρουσιάσω τα αγαπημένα μου βιβλία, ταινίες αλλά και μουσικά κομμάτια. 

Τι λέτε;

Πάμε να ξεκινήσουμε;

Αγαπημένα Βιβλία:

"Photo by  Ricardo Esquivel from Pexels"

Ένα από τα πρώτα βιβλία που διάβασα ως έφηβη και πραγματικά με είχε συγκινήσει ήταν "Η καλύβα του μπάρμπα Θωμά" της Αμερικανίδας συγγραφέως Χάριετ Μπίτσερ Στόου. 

Το βιβλίο πραγματεύεται την κακομεταχείριση των μαύρων από τους λευκούς
 στην Αμερική κατά τον 19ο αιώνα. 

Πραγματικά ένα λογοτεχνικό αριστούργημα που περιγράφει με ειλικρίνεια τα γεγονότα της εποχής χωρίς να αφήσει κανέναν αναγνώστη ασυγκίνητο. 

Συνεχίζοντας, θα αναφερθώ στο μυθιστόρημα "Ε.Π" της Ζώρζ Σαρή στο οποίο αφηγείται τη ζωή της ως μαθήτρια γυμνασίου, λίγο πριν ξεκινήσει ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος. Το βιβλίο εστιάζει στη σχέση φιλίας της συγγραφέως με την κολλητή της Άλκη, που δεν είναι άλλη από τη γνωστή συγγραφέα Άλκη Ζέη. 

Τα αρχικά Ε.Π. σημαίνουν "Ενωμένες Πάντα" και σηματοδοτούν το μέγεθος της αφοσίωσης που είχαν η μία στην άλλη.

Ένα αποκαλυπτικό, τρυφερό μυθιστόρημα που πραγματεύεται τη δύναμη της φιλίας σε πενιχρούς καιρούς. 

Τέλος, θα μιλήσω για ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και πραγματικά με ενθουσίασε.

Δεν είναι άλλο από το "The Sublte Art of Not giving a Fuck" του Mark Manson.

Το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία της αυτοβελτίωσης και είναι γραμμένο από έναν Blogger πολύ επιτυχημένο στο είδος του. 

Ο λόγος του αφοπλιστικά ειλικρινής, σε βάζει σε σκέψεις για το τι σημαίνει να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος, για τις ευκαιρίες που σου δίνει η ζωή αλλά και για τις αναποδιές που τελικά μπορούν να φανούν πολύ επικοδομητικές και ωφέλιμες. 

Ένα βιβλίο που συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους. 

Αγαπημένες Ταινίες:

"Photo by Ricardo Esquivel from Pexels"

Ξεκινώ με μία από τις αγαπημένες μου και πιο έντονα χαραγμένες στη μνήμη μου, "Το πράσινο μίλι".

Η ταινία αφορά τη ζωή του Πωλ Έτζκομπ (Τομ Χάνκς), ο οποίος δούλευε ως δεσμοφύλακας στην πτέρυγα των θανατοποινιτών στις ΗΠΑ το 1929.
Πραγματεύεται το αμφιλεγόμενο ζήτημα της θανατικής ποινής και των επιπτώσεων της με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.

Μια ταινία καθηλωτική που αξίζει να δείτε κάποια στιγμή στην ζωή σας.

Θα συνεχίσω με τον "Πιανίστα". 
Μια ταινία που αφορά την ζωή ενός Εβραίου μουσικού, ο οποίος χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου και την είσοδο των Γερμανών στην Πολωνία.

Η ταινία μας περιγράφει τα βασανιστήρια και τις φρικιαστικές δοκιμασίες στις οποίες υποβλήθηκαν οι Εβραίοι με αληθοφάνεια.

Μια ταινία που χτυπά τις πιο ευαίσθητες χορδές σου.

Τέλος, θα μιλήσω για το "Shutter Island".
Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ με πρωταγωνιστή τον Λεονάρτο Ντι Κάπριο, ο οποίος υποδύεται έναν αστυνόμο που ερευνά ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο στο νησί των Καταραμένων.

Μια ταινία που πρέπει να είσαι foccus καθ' όλη τη διάρκεια, καθώς η εξέλιξη της είναι ταχύρυθμη. Μέχρι και το τέλος της ταινίας, αγωνιάς και δεν είσαι βέβαιος για το τι είναι αλήθεια και τι φαντασία.

Εξαιρετική, ευφυέστατη ταινία κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Αγαπημένα μουσικά κομμάτια:

"Photo by Elviss Railijs Bitāns from Pexels"

Τέλος, θα αναφερθώ στα αγαπημένα μου μουσικά κομμάτια. 

Εδώ δεν θα σας κουράσω πολύ.

Αν πρέπει να επιλέξω ένα και μόνο ξένο κομμάτι, αυτό είναι το "Dust in the Wind". 

Ένα υπέροχο, νοσταλγικό κομμάτι που με ταξιδεύει αφάνταστα και βρίσκεται στις πρώτες θέσεις του ιστορικού μου στο youtube.

Το αντίστοιχο του ελληνικό που επίσης λατρεύω είναι το "Η ζωή" του Μπάση. 

Τέλος, να σας εκμυστηρευτώ ότι είμαι μεγάλη φαν του Πλούταρχου, καθώς λατρεύω τη φωνή του και όλα του τα τραγούδια. 

 Αν σου άρεσε, άφησέ μου στα σχόλια τα δικά σου αγαπημένα έτσι ώστε να γνωριστούμε καλύτερα. 

Εσύ διάβασες το post για τα αγαπημένα μου blogs; Αν, όχι πάτα εδώ.


⧫Chrysa Leimoni⧫