Επιτέλους όχι άλλο πρόγραμμα στην ζωή μας
Μερικές φορές αισθάνομαι πως στις ζωές μας φερόμαστε σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια που εκτελούν εντολές.
Τις περισσότερες φορές λειτουργούμε με ένα καλοσχεδιασμένο "πρόγραμμα" που έχουμε βγάλει και το οποίο το ακολουθούμε πιστά.
Δεν παρεκκλίνουμε ποτέ.
"Photo From Google"
Δεν μπορούμε;
Δεν θέλουμε;
Έτσι μάθαμε;
Πάντως συμβαίνει!
Έτσι το άγχος και η αγωνία να τα προλάβουμε όλα, να φανούμε αντάξιοι των υποχρεώσεων μας, γιγαντώνεται.
Αν και είμαι άνθρωπος του προγράμματος γενικά διότι με βοηθάει να οργανωθώ, μερικά πράγματα ωστόσο, θέλω να τα αφήνω και στην τύχη τους.
Το συνεχόμενο αυτό πρόγραμμα που σου υποδεικνύει ότι τώρα πρέπει να κάνεις αυτό, έπειτα το άλλο και ύστερα εκείνο, κάπου κάπου με εξαντλεί.
Είναι σαν να ξεζουμίζει όλη την ενέργεια μου, το δυναμικό μου, τη διάθεση μου, τον αυθορμητισμό μου.
Δεν γεννήθηκα για να τρέχω πάνω κάτω σαν παλαβή. Σίγουρα μια διευθέτηση του χρόνου μας είναι απαραίτητη, όμως, είναι καλό να ξεφεύγουμε που και που από τη ρότα μας.
Είναι απαραίτητο να βρίσκουμε χρόνο για μας. Είναι χρήσιμο να φροντίζουμε και τις προσωπικές μας ανάγκες.
Και αυτές, πιστέψτε με, δεν έχουν ανάγκη από κανένα πρόγραμμα.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο που να τον αφιερώνουμε στον εαυτό μας και μόνο, δίχως φόβο και άγχος, δίχως δεύτερες σκέψεις γιατί το αξίζουμε...!!!
Εσείς ξεκλέβετε ποτέ χρόνο για τον εαυτό σας; Κι αν ναι, πως το κάνετε;
⧫Chrysa Leimoni⧫
About Chrysa Leimoni
Tο όνομα μου είναι Χρύσα και είμαι απόφοιτος ψυχολογίας. Έφτιαξα αυτό το blog εξαιτίας της μεγάλης μου αγάπης για το γράψιμο.
Hey you, καλώς ήρθες στην παρέα μας. Είμαι η Χρύσα και είμαι η οικοδέσποινα αυτού του blog. 
Εμένα πάλι, το πρόγραμμα μου δίνει ασφάλεια... Κι όταν κάτι συμβεί και με βγάλει από αυτό, αποσυντονίζομαι! Οπότε έχω ένα κίνητρο να διορθώνω οτιδήποτε με ενοχλεί, μόνο και μόνο (αρχικά) για να επιστρέψω στην ασφάλεια του προγράμματός μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως καλό είναι πότε πότε να αφηνόμαστε ελεύθεροι, καταλαβαίνω τι εννοείς. Να μην μας ελέγχουν οι συνήθειες και τα "πρέπει", αλλά να ακολουθούμε τον ρυθμό της ζωής, απλά.
Ωραίο άρθρο Χρύσα! Καλή συνέχεια!
Αυτό ακριβώς εννοώ, ότι είναι μεν καλό το πρόγραμμα (άλλωστε το έγραψα κι όλας κι εγώ παιδί του προγράμματος είμαι, δεν μπορώ διαφορετικά αγχώνομαι), ωστόσο η ζωή δεν είναι μόνο αυτό. Μερικές φορές πρέπει να πάμε με τα νερά της, μερικές φορές θέλει να μας οδηγήσει και σε άλλα μονοπάτια που μπορεί να μην είναι τόσο σίγουρα, είναι όμως γοητευτικά!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ που πέρασες και μου έγραψες τις σκέψεις σου!! :)
Καλή συνέχεια και σε σένα εύχομαι :)
Πόσο συμφωνώ Χρύσα μου. Προσπαθώ να βρίσκω μια ισορροπία ανάμεσα στον προγραμματισμό και τον αυθορμητισμό μου, για να μην "εγκλωβίζομαι" αλλά και να μην χάνομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθώ τουλάχιστον ένα μισάωρο μέσα στη μέρα να το αφιερώνω αποκλειστικά σε εμένα.
Δε θέλω να χάνω επαφή με τον εαυτό μου, χάμενη στους ρυθμούς της καθημερινότητας.
Καλή εβδομάδα και όμορφος μήνας να μας ξημερώσει!
Πραγματικά αυτή είναι η λέξη-κλειδί "η ισορροπία". Και πολύ καλά κάνεις Μαρίνα μου! Νομίζω πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να γεμίζουμε μπαταρίες, θετική ενέργεια και κουράγια έτσι ώστε να μπορούμε μετά να καταπιαστούμε με οτιδήποτε άλλο πρέπει ή θέλουμε!!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα και σε σένα εύχομαι!! :)