Αναμνήσεις

Τα πάντα γύρω μας είναι δυνατόν να μας ξυπνήσουν αναμνήσεις, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. 

Ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο που είναι συνδεδεμένο με πρόσωπα ή καταστάσεις, μια παλιά φωτογραφία σε ένα ξεχασμένο από καιρό άλμπουμ, ένα μεθυστικό άρωμα που κάποτε σε έκανε να χάνεις τον ύπνο σου είναι αρκετά για να σε επαναφέρουν νοερά σε ένα απώτερο παρελθόν που φαντάζει μίλια μακριά από το παρόν σου.

"Photo From Google"

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να συνδέουμε τις προσωπικές μας εμπειρίες με ερεθίσματα συνήθως οπτικοακουστικά φοβούμενοι ότι διαφορετικά μπορούν να χαθούν για πάντα από τη μνήμη μας. Κατά κάποιο τρόπο πρόκειται για μια σιωπηρή συμφωνία με τον εαυτό μας ότι με τον τρόπο αυτό, η στιγμή δεν θα χαθεί ποτέ αλλά θα μείνει εκεί ώστε να μας συντροφεύει όταν πραγματικά θα το έχουμε ανάγκη.

Ίσως οι αναμνήσεις μας να αποτελούν εν τέλει ένα είδος παρηγοριάς. Ακόμα και όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται με τον τρόπο που πιθανώς να θέλαμε στην ζωή μας, όλοι είμαστε σίγουρα σε θέση να θυμηθούμε τουλάχιστον μια όμορφη στιγμή της ζωής μας που ήμασταν ή ευτυχισμένοι ή δυνατοί ή οικονομικά καλυμμένοι ή ευχαριστημένοι από τις επιλογές μας. Μια ανάμνηση σαν και αυτή είναι η ευκαιρία μας να θυμηθούμε ότι εφόσον τα καταφέραμε τότε γιατί όχι και τώρα.

Υπάρχουν βέβαια και οι άσχημες αναμνήσεις που συνήθως μοιάζουν με φαντάσματα που μας στοιχειώνουν και εμείς νιώθουμε την ανάγκη να τρέξουμε όσο πιο μακριά γίνεται... αλλά και πάλι δεν είναι εύκολο να ξεφύγουμε απ αυτές, λες και βρίσκονται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά. Οι αναμνήσεις αυτές μπορούν να γίνουν αρκετά κουραστικές και επίπονες σαν κάποιος να μας στρίβει ανελέητα ένα μαχαίρι στην καρδιά και όσο και αν προσπαθούμε να τις διώξουμε, αυτές να μένουν εκεί καθηλωμένες.

Ωστόσο, έχει παρατηρηθεί ότι αναμνήσεις όπως αυτές τείνουν να φθείρονται με τον χρόνο, λες και ο οργανισμός μας επιθυμεί ενστικτωδώς να τις αποβάλει από πάνω του νιώθοντας ότι μόνο έτσι θα λυτρωθεί. Για αυτό και συνήθως όταν οι άνθρωποι κάνουν έναν σύντομο απολογισμό της ζωής τους εκείνο που τους μένει είναι οι στιγμές εκείνες που τους έκαναν να νιώθουν πιο δυνατοί και πιο ζωντανοί. Οι αναμνήσεις είναι κάτι σαν οπτική αναπαράσταση των διαφόρων εμπειριών μας, μας στιγματίζουν, μας διαμορφώνουν, μας διδάσκουν και μας βοηθούν να εξελιχτούμε.

⧫Chrysa Leimoni⧫